مربیگری بسکتبال (300 ساعت بمدت 3 ماه)

خرید از طریق واتس اپ

انسان ها به حکم ضرورت زندگی، ناگزیر از بیان حوادث گوناگونی هستی اند و بدین سبب دانسته یا ندانسته آگاهی های پراکنده ای را در باره اشیا و امور فراهم آورده، آن ها را تعمیم می دهند و برای خود،جهان بینی یا نگرشی جامع، می سازند. می توان حهان بینی هر فرد را فلسفه ی آن فرد نامید. هر فردی در زندگی خود فلسفه ای دارد که ممکن است از فلسفه فکری خود آگاه باشد، یا بدون توجه به آن تصمیم گیری و عمل نماید. 

در زمان مربیگری، فلسفه مربیگری بیشتر از دانش و آگاهی از یک ورزش به مربی کمک می کند؛ تا سرمایه خود را که همان دانش و آگاهی است حفظ نماید. داشتن یک فلسفه تردید و دودلی مربی را درباره شکل بندی قوانین تمرین، سبک بازی، انضباط، چشم انداز رقابت، اهداف کوتاه و بلند مدت و بسیاری از دیگر فعالیت های مربیگری را از بین می برد. فلسفه راستین مربیگری باید به گونه ای طراحی شود که اهدافش دارای رسالت انسانی برای رستگاری بشر باشد، زیرا تمام تلاش ها برای سالم سازی، آرامش و آسایش جامعه می باشد. مربیان بدون داشتن فلسفه ای که خوب توسعه یافته باشد، در جهت یابی ضعیف خواهند بود و برای تسلیم شدن در مقابل فشارهای خارجی آمادگی دارند.

فلسفه مربیگری می تواند دارای اهداف زیر باشد :

1. کسب درآمد و گذراندن زندگی 

2. کسب شهرت در همه ابعاد مربیگری 

.3 ارشاد و هدایت انسان ها 

 .4تبلیغات ایدئولوژی خاص 

 .5گذراندن اوقات فراغت 

 .6دوستی و محبت به انسان ها 

7. قانون پذیری انسان ها

8. شادابی و نشاط جامعه

9. بهداشت عمومی و سلامت جامعه

10. اقتصادی پویا در جامعه

11. ایجاد روابط اجتماعی مناسب

12. نشان دادن برتری نژادی

توسعه فلسفه مربیگری

شهرت بسیاری از مربیان مشهور به خاطر فلسفه مربیگری آن هاست.این مربیان در ابتدای کار،هنر مربیگری را کشف کرده اند و بسیار زود عقیده ای فلسفی را،در سطحی وسیع به کار برده اند.آن ها علیرغم میل و موافقت دیگران با فلسفه خاص مربیگریشان به وسیله یک راه ماهرانه،توانایی دستیابی به اهداف مورد نظر را بالا برده اند.در روند اصول فلسفه مربیگری ارزشیابی بسیار مهم است.اگر ارزشیابی مطلوب باشد، سبب تقویت اصول میگردد.اگر ارزشیابی نا مطلوب باشد و دائماً این حالت نا مطلوب تکرار شود ممکن است که پی ریزی اصول دیگری را سبب شود.

فلسفه برنده شدن درمسابقات ورزشی یکی ازدغدغه های مربیان است.برنده شدن به هر قیمتی درورزش

حرفه ای باعث شده تا بعد انسانی ومعنوی ورزش کمرنگ شود . پدیده دوپینگ،مسائل زیاد پشت پرده وروابط

حاشیه ساز نشان از یک فلسفه تخریبی در حرفه مربیگری دارد .

فلسفه مربیگری مثبت می تواند باعث اثرات زیر شود :

-1 تعمیم و گسترش اخلاق انسانی در سطوح جامعه

-2 گسترش ورزش و وحدت ملی در جامعه

-3 اثر گذاری در اقتصاد جامعه

-4 تعمیم و گسترش سلامت و بهداشت در جامعه

-5 فرهنگ سازی در ابعاد رفتاری افراد جامعه

مربیگری چیست؟

در ورزش،مربیگری به عنوان مجموعه فعالیت ها و دستورالعمل های سازمان یافته ای توصیف گردیده، که به پیشرفت،تکامل و موفقیت ورزشکار یا ورزشکاران کمک می کند. مربیگری تنها به معنی کمک به دیگران برای آموزش مهارت های ورزشی،افزایش توانمندی و بارور کردن نیروهای بالقوه آنان نیست،بلکه شناخت و تأمین نیازهای اساسی آنان را نیز در بر می گیرد.در گذشته بیشترمربیان مهارت های مربیگری را پس از سال ها آزمایش و خطا می آموختند.اما این خطاها چه بسا ضایعاتی به دنبال داشت.با توجه به بهره گیری از تجارب سایر مربیان، اطلاعات و دانش روز پژوهش صدها دانشمند در سال های گذشته می توان تعداد خطاها را کاهش داد.مربیانی موفق اند که می توانند مهارت های تازه رابیاموزند وبهاندازه کافی انعطاف پذیرند .

یک مربی باید علوم کلیدی زیر را بداند :

-1 فلسفه مربیگری 

-2 علوم تربیت دنی(فیزیولوژی،تغذیه،…..) 

-3. تکنیک-تاکتیک 

-4 برنامه ریزی 

داشتن مجوز مربیگری و قرارداد مکتوب از وظایف مهم یک مربی است که بدون آن نباید به این حرفه بپردازد 

.

وظایف مربی

-1 داشتن ورزشکاران موفق

 -2ایجاد سرگرمی برای خود و ورزشکاران 

-3 کمک به بهبود مهارت های ورزشکار 

-4 درستکاری 

-5 علاقه به تربیت ورزشکاران

-6 احترام به قوانین 

 -7احترام به داوران 

 -8مقابله با دوپینگ 

-9 داشتن روابط صحیح

یکی از مشکل ترین وپیچیده ترین شغل های جهان مربیگری است.یک مربی باید مهارت و دانش فوق العاده ایداشته باشد،تا ورزشکاران ماهری راپرورش دهد.مربیان باید به روش های کاروفنون ورزشی آشنایی کامل داشته و از فیزیولوژی و سایرعلوم ورزشی آگاهی داشته باشند.علاوه برعلوم مختلف ورزشی

باید به دانش روانشناسی،بدنسازی و …. مجهز شوند تا بتوانند موفق شوند .

مربی باید :

-1هدف دار بودن وداشتن اهداف والا را به شاگردان خود بیاموزد.

-2مسیر و جهت حرکت و نیل به هدف را ترسیم کند ودر تحق هدف پش آهنگ باشد.

-3برای انجام تمرینات به طور منظم و مرتب،احساس مسئولیت کند.

-4.اعتماد به نفس،آگاهی،پشتکار،دوستی وصمیمیت،انصاف واهمیت قائل شدن برای مسابقات رابه شاگردان بیاموزد.

-5دانش کافی برای درمان دردها و آسیب دیدگی ها را داشته باشد.

-6قادر باشد که بازخورد مناسبی را برای تمامی شاگردان در جلسه تمرین ایجاد کند. آنان را از وضعیت خویش مطلع کند؛ کاری کند که احساس کنند تمرین بسیار جدی است. با آنان در مورد زندگی و اهدافشان صحبت کند.

-7قابلیت ارئه توضیح کافی برای انجام یک عمل خاص را داشته باشد.

-8با شاگردان صادق باشد و در ارزیابی کار آن ها صادقانه سخن بگوید.

-9پیگیر قوانین جدید در رشته مورد نظر باشد.

-10رأی داوران را در مسابقات پذیرا باشد.

-11هنگام باخت شهامت تبریک گفتن به تیم یا ورزشکار برنده را داشته باشد.

-12به شاگردان خود آموزش دهد به دیگران صدمه نزنند.

-13 13. آینده نگر باشدو واضح تر از ورزشکان خود ، آن چه را که در پیش است ملاحظه کند.

-14نسبت به افکار و تمایلات ورزشکاران خود حساس بوده و به نظرات آنان توجه داشته باشد.

-15آماده آموختن از دیگران باشد.

آشنایی با روش های مربیگری

روش ها و سبک های مربیگری از دیدگاه های مختلف مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته که اهم این سبک ها از روش های ساده و سنتی کار خود را آغاز کرده و به تدریج از روش های علمی برای افزایش کارایی و اثر بخشی استفاده نموده اند.مهم ترین اصل در سبک های مربیگری،نوع رفتار،شخصیت مربی و روابط صحیح او با ورزشکار می باشد.شخصیت و سبک فردی مربی است که تصمیم گیری های وی را در امور مختلف باعث می شود.باید عوامل تأثیر گذار بر نحوه عملکرد مربی شناسایی شود تا در جهت بهبود و اثر بخشی آن گام برداشت.

با نظری دقیق به اجرای ورزشکار در مسابقات و رقابت های ورزشی مشاهده می شود که،عده زیادی از ورزشکاران با وجود داشتن قابلیت ها و مهارت های فنی،به خاطر عدم انگیزه و سبک های نادرست مربیگری؛قادر به ارائه همه توانایی های بالقوه خویش نیستند و در نتیجه از میزان تفکر،تمرکز،توجه،تسلط و میزان تصمیم گیری آنان کاسته شده؛دچار سردر گمی و اضطراب می گردند.

برچسب ها: